Yıllarca ama yıllarca rüyalarımı süsleyen ülke olmuştu.... ve nihayet ulaştığımda beni hiç hayal kırıklığına uğratmadı. Daha uçaktan inmeden keskin renkleri ile beynime, zorlu yollarını aştıktan sonrada kalbime kazındı kaldı...
Önce Myanmar'dı şimdi de Tibet ağlıyor... Bizler adeta kafamızı kuma gömmüş, dünyadan bi haber yaşamaya devam ederken, çok uzaklarda bir şeyler oluyor. Çin işgali sırasında dünyada olamayan bir kuşak ayaklanıyor oralarda. Bizim televizyonlarda pek bir şey yok ama BBC, rahiplerin ve öğrencilerin başlattığı olaylara, Tibet'in kırsal kesiminden gelip katılanların çokluğu karşısında analizler yapıyor. Milyarlık Çin'de pek az insan sansür sayesinde olan bitenden haberdar olabilirken, Tibet'in adeta sonsuza uzanan coğrafyasının göçerleri, cep telefonları sayesinde herşeyden anında haberdar olabiliyorlarmış. Artık her Tibet'li rahibin cübbesine ise bir cep telefonu gözü dikiliyormuş. Yeni tanrılarımız cep telefonları....
Bir vakitler deyim yerindeyse adeta ağzım şaşkınlıktan bir karış açık, önünde kendilerini yere ata ata ibadet eden Tibet'lileri seyrettiğim Lhasa'daki Cokang Tapınağını şimdi, buram buram Çin propagandası kokan televizyon görüntülerinden izliyorum. Kalbimin bir köşesi sızlıyor....
Bir süre sonra bu inanılmaz ülkede uzun uzun dolaşacağız, ama ben şimdilik izlemeye devam ediyorum..
3 yorum:
Keşke dünyada hiçbir ülke ağlamasa, keşke insanlar hep barış, mutluluk içinde yaşayıp, dünyaya zarar vermek yerine yararlı birşeyler yapsa.
Uygur Türkleri de zulum görenler arasında anladığım kadarıyla :( Eğer Facebook üyeliğin varsa:
http://www.facebook.com/group.php?gid=14552181419
Kesinlikle çok haklısın Berceste, ama nedense tam tersi bir yöne girmiş gibi görünüyoruz. Verdiğin link'e hemen bakacağım.
Sevgiler
Senin sayende öğreniyorum bazı gerçekleri. Çok üzücü bir sonuç gerçekten.
Yorum Gönder